Ἀπορία

Ὅταν ἀνοίγῃ χάσμα
ἀνάμεσον τῶν δυό μας
(γυναῖκα ἐσύ, ἄνδρας ἐγώ),
ποτέ δὲν παύω νὰ ἐρωτῶ:

Πῶς καταφέρουμε γιὰ ἐμᾶς
(ἐσὺ θνητή, ἐγὼ θνητός)
τέτοιαν πληγὴν ἐντός μας;

Πῶς τὸ ὑποφέρουμε
τὴν ἴδια τὴν ἀγάπη
ὡς βρέφος νὰ τὴν ρίχνουμε
σὲ ζοφερὸ Καιάδα;

Στὶς κατηγορίες: Ποιήματα

Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος
04/10/2015· 2η ἐπεξεργασία: 22/08/2020· 3η ἐπεξεργασία: 06/10/2021.
Μου αρέσει!     Κοινοποιήστε
-