Εἶναι γυμνός ὁ βασιλιᾶς!

Ποιός βασιλιᾶς -ποιὰ γύμνια;:

Δοῦλος τὸ βασιλιᾶ παρίστανε

μὲ τὸ μανδύα τοῦ ψεύδους

καὶ πούλαγε στοὺς εὔπιστους

κλεμμένο πλοῦτον ἄλλου.

Τὸ κράτος του ἦταν μιά γωνιά –

τὸ θράσος του μεγάλο.

Ὁ λόγος του ἦταν δανεικός –

ἡ γλῶσσα του χυδαία.

Ὁ θάνατος του ἔφτασε –

κανείς γιὰ τὴν κηδεία.

Μὰ ἔβγαλε ὁ βασιλιᾶς

φιρμάνι λήθης μέγα·

ὡς καὶ ἡ χήρα τὸ νεκρὸ

τὸν ξέχασε ἀκόμα…