Ἀπ’ ὅσα συνιστοῦν τὴν ἁρματωσιά —τή, δῆθεν, σωτήρια ἄμυνα ἀπὸ κακοτοπιές—, πόσα εἶναι σχήματα παμπάλαια ποὺ λειτουργοῦν ἐρήμην κι ἀσύνειδα; Κι ἀπὸ κεῖνα, πόσα τάχα σκέττες προκαταλήψεις καὶ μίση προαιώνια;

Κι ὅταν φανερωθῇ ἡ ἀξία, θὰ προβάλῃ, ἀντίδρομα σ’ ὅλ’ αὐτά, ἡ ἀρετὴ τῆς ἄφεσης;.. Ἢ τά «κεκτημένα» καί «βεβαιωμένα» θ’ ἀνακρίνουν βασανιστίκα τὸ δωρητὴ ποὺ τόλμησε νὰ χαρίσῃ κάτι μὲ τὸ  δ ι κ ό  του τρόπο;..