Αἰῶραι, θέρους δειλινά, ἐδέσματα τοῦ τότε
(παίγνια παιδιότητος καὶ παίγνια θανάτου),
ἵδρως, κρυπτὸν καὶ ἡ χελὼν ἐς ἄκραν τῆς κλειτύος
(τῶν ὄντων τότε ἄβυσσος καὶ ἄβυσσος εἰκόνων),
πρῶτον τροχάδην πτώσεων, ἥλιος Πειραιέως
(ὁ δύνων ἄλλης ἐποχῆς -δύνων ὁμοῦ καὶ ὁ ἕρως),
διαφυγαὶ ἐκ πόλεως, ἀλλ’ ἐν τῇ πόλει πάντα·
καὶ ἡ πόλις πλέον ἄπολις, τὸ ἄστυ κυματίσκος
ἀπογαλανωθὲν τὸ νῦν ἐν πόντῳ πλέον μνήμης·
καὶ μνήμης νοῦς ὡς ἔκνοος ὑπέρνοα αἰτεῖται.