[Στιχηρὴ διασκευὴ ἀπό: The sacred books of the East, edited by F. Max Müller, Clarendon Press, Oxford, 1881, τ. X,1: The Dhammapada,[1] a collection of verses, being one of the canonical books of the Buddhists, translated from Pāli by F. Max Müller, κεφ. IV: Flowers, σελ. 17, στρ. 49.]
Ὅπως μαζεύ’ ἡ μέλισσα
τὸ νέκταρ κ’ ἔπειτα πετάει μακρία
χωρίς νὰ βλάψῃ τὸ λουλούδι,
τὸ χρῶμα, τὴν ὀσμή του,
ἔτσι ὁ σοφὸς στὸν τόπο του
ζῇ κι ἀναπνέει.
[1] Dhamma (σανσκριτικά: dharma) = αἰώνια ἀλήθεια, διδασκαλία· pada = πόδας, μονοπάτι.