Ὑ«μεῖς ἄδομεν»...

Κι ἂν θές ν’ ἁγιάσῃς,

ποῦ νὰ σ’ ἀφήσουνε

μὲ τὰ καμώματά τους;..

Ἐδῶ, ὁ κόσμος χάνεται

κ’ αὐτοὶ σαμπάνια πίνουνε

στὴ μιά μεριὰ τοῦ πλοίου

π’ ἀκόμα δέ βυθίστηκε

μετὰ ἀπ’ τὴν ἄγρια πρόσκρουση

στὴν ξέρα τοῦ μυαλοῦ τους.

Στὶς κατηγορίες: Ποιήματα
Μου αρέσει!     Κοινοποιήστε
-