Καὶ σὺ Βηθλέεμ, γῆ τοῦ Ἰούδα, 
οὐδαμῶς
ἐλαχίστη εἶ ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα·
ἐκ σοῦ γὰρ ἐξελεύσεται ἡγούμενος, 
ὅστις ποιμανεῖ τὸν λαόν μου τὸν Ἰσραήλ.
[Κατὰ Ματθαῖον Β΄ 6.]

Φωνὴ ἐν Ῥαμὰ ἠκούσθη, 
κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς·
Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς,
καὶ οὐκ ἤθελεν παρακληθῆναι,
ὅτι οὐκ εἰσίν.
[Κατὰ Ματθαῖον Β΄ 16.]

Σὲ μιὰ μικρὴ πόλη τῆς Παλαιστίνης, τὴ Βηθλεέμ, ἦρθε στὴ ζωὴ ὁ Ναζωραῖος ραββῖνος. Δέν ἔγινε κοσμικὸς ἡγέτης, δέν ἔστησε κράτος, ὅπως ἑρμήνευαν τότε τὶς προφητεῖες τὶς παληές, διότι ἡ βασιλεία ἡ αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου [Κατὰ Ἰωάννην ΙΘ΄ 36]..- ἀλλοῦ ρίζωσαν καὶ κυβερνᾶν τὰ λόγια του: στὶς ψυχὲς τῶν εἰρηνοποιῶν [Κατὰ Ματθαῖον Ε΄ 9] ποὺ πάντοτ’ ἐκδιώκονταν ἀπὸ τὶς ἐξουσίες -στὶς ψυχὲς νηπίων που σφαγιάστηκαν κι ἀκόμα σφαγιάζονται, γιὰ νὰ μήν εἰσακουστῇ ἡ διδασκαλία του.

Χιλιετίες πέρασαν κι ἀκόμα δέ γίνεται ἀνεκτὸς στὸν τόπο του ὁ ὅποιος ἄξιος υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου. Πῶς θὰ κερδίζανε ἀλλιῶς οἱ κολλυβιστές [Κατὰ Ματθαῖον ΚΑ΄ 12]; Πῶς θὰ χωρίζανε τὸ πλῆθος, γιὰ νὰ μετρήσουνε κεφάλια; Ἐκεῖνοι ποὺ τὰ σχέδιά τους βρίσκονται ἔξω ἀπ’ τὴν ἐπικράτεια τοῦ βασιλέως τῆς δόξης [Ψαλμοὶ ΚΓ΄ 23].

Ὁ πρᾷος ἤξερε καλά τὰ γρανάζια τῆς Ἱστορίας ποὺ ὁ ἐλευθερωτικός του λόγος θὰ βάλῃ σὲ κίνηση:

Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον
βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν·
οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην
ἀλλὰ μάχαιραν.
[Κατὰ Ματθαῖον Ι΄ 34.]

Γιὰ νὰ τὸν βγάλουνε σωστό, λοιπόν, σκοτώνονται καθημερνά οἱ ἄμυαλοι!.. Στὴ μάχη ὁρμᾶνε μ’ Ὠσαννά! κ’ ἑτοιμάζονται γιὰ τὸν ὁλόδικο σταυρό τους καὶ τὴν αἰώνια ταφὴ τῆς ἴδιας τῆς ἀνάστασης.