Ἄχ βρὲ Κῶτσο παλληκάρι,
μὲ τὸ λόγο πάντ’ ἀλφάδι,
τί θἀσοῦρναν οἱ «δικοί» σου
ἂν ἐζοῦσε ἡ κεφαλή σου
γιὰ νὰ μεταφράζῃ Ἱππόλυτο
δίχως νἄχῃ λόγο ἀπόλυτο;..
Θἄπρεπε νἄσουν «προδότης»
— μὴ φωνάζαν: «Καταδότης!» —
π’ ἀγαποῦσες τὶς Τρῳάδες
ποὺ δὲν ξεύρουν τεμενάδες!