Στάσις πλησμονῆς, κατάφασις πληρότητος καὶ πρόταξις βίου συμπαγοῦς: ταῦτα οἱ ποδηγέται. Ὅποτε λέγουσι περὶ ἡμίσεως, ὅταν προωθῶσι τὸ διασπαθέν, τὸ λειψὸν καὶ τὸ ἀσταθές, πάλιν λόγος ὁλόκληρος, βεβαιωτικὸς καὶ βέβαιος.