Ὅταν συντάσσωντ’ εὐχολόγια ποὺ ἀξιώνουν πὼς τάχα εἶναι συλλογὲς θεωρημάτων, τότε… ἀκόμα καὶ μι’ ἁπλῆ Καλημέρα!, ἀκούγεται σὰ βρυσιά στ’ ἀφτιὰ τοῦ φιλαλήθη!..

Ὅταν, μάλιστα, αὐτὰ γίνονται καὶ πιστευτά ἀπὸ τὶς συνειδήσεις τῶν πολλῶν, γι’ ἄλλη μιὰ φορά, ἔμμεσα, συκοφαντεῖται ὁ  ἔ ν τ ι μ ο ς!..