[Ἐμπνευσμένο ἀπ’ τοὺς στίχους τοῦ τραγουδιοῦ: Child in time τῶν Deep Purple (Deep Purple in Rock, 1970).] 

Παιδάκι μές στὸ Χρόνο,

ἐσὺ θὰ βρῇς τὸ δρόμο,

τὸ τρίστρατο ἐκεῖνο

γιὰ τὴ γλυκειά Κακία

καὶ γιὰ τὴν Ἀρετή.

Γιά δές τον τὸν Τυφλό:

Γαζώνει ὅλο τὸν κόσμο.

Κι ἁρπάζει ὁ Χάρος

ἀπ’ τὸ νεκρό πουκάμισο

γιὰ ὀβολοὺς κουμπιά.

Ἂν ἤσουν κάνας πονηρός,

— καί, θέ μου!, πρέπει νάσουν —

σὰ δέ χτυπήθηκες κ’ ἐσὺ

ἀπὸ τὴ σιδερένια ἀστραπὴ

ποὺ σκάλισε τὸ διπλανό,

τὰ μάτια νὰ σφαλίσῃς,

νὰ σκύψῃς τὸ κεφάλι,

ὁ Θάνατος νὰ μή σὲ βρῇ

ἔτσι π’ ὁρμάει ἄπληστα

σὰν ἔστριψε στὸν τοῖχο.