Τὸ αὐτονόητο

— Καὶ πῶς νὰ γράψω μὲ τὴ δυστυχία

τὴν πόρτα νὰ χτυπάῃ ἐπίμονα;..

— Μ’ ἐκείνη τὴ θέληση ποὺ σώζει

ἀπὸ κακοτροπιὲς καὶ κλαψουρίσματα.

Ἔχοντας τὴ δύναμη ποὺ τόσα χρόνια

βαστάει τὸ βουτηγμένο στὸ αἷμα Κόσμο

καὶ γλυτώνει γενναῖες συνειδήσεις

μὲ τὸ κόκκινο  μ έ ς  στὶς φλέβες

καὶ τὰ χέρια καθαρά!

Στὶς κατηγορίες: Ποιήματα
Μου αρέσει!     Κοινοποιήστε
-