Ἰδεατά, θάπρεπε ὁ σωστός ἠθοποιὸς νὰ καθιστᾷ ἐνδιαφέρουσα καὶ τὴν ἐκφώνηση ἀκόμα ἑνὸς τηλεφωνικοῦ καταλόγου· ἡ τέχνη του δέν κρύβεται στὸ τί, ἀλλὰ στὸ  π ῶ ς  ἐν σχέσει μὲ τὸ τί. Βεβαίως, οἱ πολλοί τηλεφωνικοὶ κατάλογοι βλάπτουν (κι ἂς εἶναι καλοδιαβασμένοι) – ὅπως τὸ καθημερινό… πιλάφι. Ὡρισμένοι σκηνοθέτες-«σέφ» νομίζουνε ὅτι, πασπαλίζοντας μὲ καρικεύματα τὸ ρύζι καὶ γαρνίροντάς το, τὸ κάνουν κάτι καλύτερο ἀπ’ ὅ,τ’ εἶναι, δηλαδὴ  π ι λ ά φ ι. Ἀκόμα χειρότερα, κάποιοι «γκουρμέ» θεατὲς τό «ἀγοράζουν» στὴν τιμὴ τοῦ φασιανοῦ καὶ τοῦ έλαφιοῦ, γιατὶ ἔτσι τὸ βαφτίζουνε οἱ «γευσιγνῶστες»-κριτικοί… Καμώνονται κιόλας πὼς δοκιμάζουν ἐκλεκτὰ κ’ ἐντελῶς καινούργια ἐδέσματα συνέχεια – ὅμως, κακά τὰ ψέματα, ἡ πνευματική τους δυσκοιλιότητά ἀποδεικνύει τί τρῶνε:  π ι λ ά φ ι α (ἐνίοτε, μάλιστα, προμαγειρεμένα καὶ κατεψυγμένα μακρᾶς διαρκείας).