[Κείμενο ἀπό: Anthologia Graeca, Griechisch-Deutsch ed, Hermann Beckby, Ernst Heimeran Verglag, München, 2. verbessert Aufgabe, χ.χ., τομ. IV, σελ. 202.]

Ἔστι δίπουν ἐπὶ γῆς καὶ τετράπον, οὗ μία φωνή,

Ὑπάρχει δίποδο στὴ γῆ, τετράποδο μὲ μόνο μιά φωνή,

καὶ τρίπον· ἀλλάσει δὲ φυὴν μόνον, ὅσσ’ ἐπὶ γαῖαν

καὶ τρίποδο· ἀλλάζει τὴ φύση του μονάχο, ἀπ’ ὅσα πά’ στὴ γῆ

ἑρπετὰ κινεῖται ἀνά τ’ αἰθέρα καὶ κατὰ πόντον.

ἕρπουνε καὶ κινοῦνται στοὺς αἰθέρες καὶ στὸν πόντο.

Ἀλλ’ ὁπόταν πλείστοισιν ἐρειδόμενον ποσὶ βαίνῃ,

Ἀλλ’ ὁπόταν στὰ περσότερα στηρίζεται τὰ πόδια καὶ πηγαίνῃ,

ἔνθα τάχος γυίοισιν ἀφαυρότατον πέλει αὐτοῦ.  

τότε τὰ μέλη του κουνάει μ’ ἄργητα μεγάλη.