Πάλλεται ὁ Σύμπας Κόσμος. Κοσμικὴ μελῳδία κατακλύζουσα ἀδιάλειπτως τὸ συνεχὲς διεγείρει τὰς συνείδησεις. Συχνάκις νέα διατονία εἰσάγεται, πορεύεται οἰόζωνος καὶ κατὰ στιγμὰς συμπίπτει μετ’ ἄλλης ἐφ’ ὑποβάθρῳ. Ἄμφω συῤῥυθμίζονται ἀνασύρουσαι εἰς ἀκοὴν αἰνιγματικήν τινα ἁρμονικὴν σχέσιν.

Ἡ πρώτη διατονία ἀποσπᾷ τὴν προσοχὴν τῆς δευτέρας ἐντὸς σχέσεως κατοπτρικῆς καθ’ ἣν αἴτιον κ’ αἰτιατὸν συμφύρονται καὶ κεράννυνται φύοντα ἀδιαίρετον ἑνότητα, ἐν ᾧ αἱ μορφαί των ἀλληλοδιαπλέκονται ἕως ὅτου παύσῃ ὁ Χρόνος. Μετ’ ἀπειροελαχίστης διακυμάνσεως τῆς πρώτης ἐκφεύγει ἡ δευτέρα τῆς ἑαυτῆς ἀτραποῦ ἐντὸς τοῦ ὅλου.

Ἅπαξ συνηντήθησαν, ἡ σύνδεσίς των ὑπερνικᾷ αὐτοστιγμεὶ πᾶσαν ἀπόστασιν μεταξύ των.