Στὴν ἐρημιὰ τοῦ ᾍδη, ὁ ΣΩΚΡΑΤΗΣ διχογνωμεῖ μὲ τὸ φίλο καὶ γείτονά του ἀπὸ τὸν Πάνω Κόσμο, ΕΠΙΜΕΝΙΔΗ.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τόση ὥρα δὲ συζητούσαμε; -δὲ σὲ ρωτοῦσα καὶ μ’ ἀπαντοῦσες; -ἐσὺ ο ἴδιος; -δὲ φτάσαμε σὲ συμπέρασμα κοινὸ καὶ γιὰ τοὺς δυό μας;
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Δέν ξέρω…
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Τί δέν ξέρεις;..
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Φτάσαμε σὲ κάποιο συμπέρασμα. Πείσθηκα, ἀλλά…
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ἀλλά;..
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Ἐσύ δὲν εἶσαι ποὺ λές: ἓν οἷδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα; Ἔ, λοιπόν, κ’ ἐγὼ ἐπίσης!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Καλέ μου Ἐπιμενίδη! Εἶμαι ἤδη νεκρὸς καὶ μ’ ὅσα λές, μοῦ φαίνεται, θά «πάω» καὶ δεύτερη φορά. Κι ὅποιος πεθαίνει ἐδωκάτω, ξαναζῇ κειπάνω. Ὁπότε, μὲ τὴν ξεροκεφαλιά σου θὰ μοῦ κάνῃς καὶ καλό…
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Δέν εἶμαι ξεροκέφαλος· ἁπλᾶ,.. κάτι ἀκόμα… δέν,.. δέ μοῦ κάθεται…
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ὅταν λέω κεῖνο ποὺ ἐπανέλαβες, δηλώνω θέση: Βάλε στὴν ἄκρη τὰ ἕτοιμα καὶ προχωρᾶ ν’ ἀνακαλύψῃς τὴ γνώση -ὅσο μπορεῖς κι ἀντέχεις. Μὰ σὺ μπήγεις τὰ πόδια κάτω, σὰ γάιδαρος, καὶ χρησιμοποιεῖς τὸ λόγο μου, γιὰ νὰ μήν ὁμολογήσῃς πὼς ἔσφαλες πρὶν καὶ πρέπει τώρα νὰ ψάξῃς ἀλλοῦ… Ἂν συμφωνήσαμε — ποὺ σ υ μ φ ω ν ή σ α μ ε! –, μὴν ἀφήνῃς τίποτα νὰ σὲ κρατάῃ δεμένο στὰ παλιά…
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Ναί, μὰ τότε δέ θάμαι πιὰ ἐγώ -θάμαι περσότερο ἐσύ. Γιατὶ τί ἄλλο εἶμαι ἀπ’ ὅσα πιστεύω;..
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ἐφόσον ἔτσι νοιώθεις… (Παύση.) Κι ἂν συμφωνούσαμε στὴ δική σου θέση καὶ παρατοῦσα ὅσα εἶχα στὸ νοῦ μου ἀρχικά, θὰ κακοπάθαινα νάμουν περσότερο «ἐσύ», παρά «ἐγώ»;
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Ὄχι βέβαια!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Γιατί, λοιπόν, τούτ’ ἡ ἀσυμμετρία μεταξύ μας; Τί ἐπιβάλλει ἄλλο «καθεστώς» σὲ μένα καὶ διαφορετικὸ σὲ σένα;
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Δέν ξέρω τί κάνεις μὲ τὰ δικά σου..- γνωρίζω γιὰ τὰ δικά μου… Κ’ ἐκεῖ, μ’ ἄ κ ο υ σ ε ς…
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Σ’ ἄκουσα, Ἐπιμενίδη -σ’ ἄκουσα, γενναῖο τέκνο τῆς Ἀθηναϊκῆς Δημοκρατίας…
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Θὰ μὲ τρελλάνῃς!.. Δέν εἶσαι ἀλογόμυγα π’ ὅλο καὶ τσιμπάει… Κακό σπυρὶ εἶσαι στὸ καπούλι τοῦ ἀλόγου! Στὴν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου, ἕ ν α ς πρότεινε κ’ ἐμεῖς πειθαρχούσαμε στὴν ἀνάγκη. Συναινούσαμε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ποιά ἀνάγκη;
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ: Τὸ φόβο νὰ χειροτερέψουνε τὰ οἰκονομικὰ τῆς πόλης, νὰ βρεθοῦμε στὸ πεδίο τῆς μάχης μ’ ἰσχυρότερο ἀντίπαλο ἀπὸ μᾶς, νὰ χάσῃ ὁ κάθε πολίτης δικαιώματα…
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Καλά τὰ λές..- ὅμως, στὴ μέγιστη ἀνάγκη, τὴ λογική; Ἐκεῖ; Ἐκεῖ, γιατί ποτέ δὲν πειθαρχεῖτε; Νομίζετε πώς, ἂν δέν τὴ λάβετε ὑπ’ ὄψιν, λιγώτερα κακὰ θαρθοῦνε; Μονάχα, τὸ ἔνστικο τῆς ἐπιβίωσης κι ὁ φόβος θὰ σᾶς σώσουν;
ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ Σιωπή.
