[Ἀπόδοση ἀπό: An anthology of sanskrit court poetry, Vidyākara’s Subhāsitaratnakosa, translated by Daniel H. H. Ingalls, Harvard Univerity Press, Cambridge, Massachusetts, 1965, Greatness, σελ. 338, 1194.]

Ἰδού:

ἡ θάλασσα τοῦ γάλακτος,

ἕνας κοσμικός λωτός,

ποὺ πίνουν ἀπὸ κείνη συνεχῶς

τὰ σύννεφα καί, σὰ μέλισσες,

ἐκεῖ ψηλὰ τὴν ἐπισκέπτονται.

Μὲ χίλια πέταλα, ἡ λάμψη της γνέφει

μὲ τὴ Σέσα[1] γιὰ μίσχο

καὶ τὸ Σύμπαν γιὰ λίμνη…