[Στιχηρὴ διασκευὴ ἀπό: The sacred books of the East, edited by F. Max Müller, Clarendon Press, Oxford, 1881, τ. X,1: The Dhammapada,[1] a collection of verses, being one of the canonical books of the Buddhists, translated from Pāli by F. Max Müller, κεφ. IV: Flowers, σελ. 17, στρ. 49.]

Ὅπως μαζεύ’ ἡ μέλισσα

τὸ νέκταρ κ’ ἔπειτα πετάει μακρία

χωρίς νὰ βλάψῃ τὸ λουλούδι,

τὸ χρῶμα, τὴν ὀσμή του,

ἔτσι ὁ σοφὸς στὸν τόπο του

ζῇ κι ἀναπνέει.