[Τὸ ἔργο κυκλοφορεῖ σ' ἑνιαία ἔκδοση μαζὶ μὲ τὸν Ἡγεμόνα τοῦ Ἰταλοῦ στοχαστῆ.]
Ἡγεμόνες ἐδῶ κ᾿ ἐκεῖ
σὰν ἄστρ᾿ ἀνάβουν.
Στολίζουν τὸ μαῦρο
στὸ βαθύ οὐρανό.
Κάποιες στιγμὲς
σβήνουν καὶ πέφτουν.
Ἄναψε νέο ἀστέρι
κ᾿ ἔσβησε τὸ παλιό.
Μα ὅλο τὸ στερέωμα
ἡ πολιτεία τὸ καλύπτει.
Ἔχει πολλά ἀστρα κεντημένα
ποὺ λάμπουν πάνω της.
Μές στὴ μεγάλη πολιτεία
τὸ νέο φῶς θὰ φανῇ.
Κάποιο ἀστέρι θὰ βρεθῇ ξανά
νὰ φωτίσῃ τὸ σκοτάδι τὸ βαθύ.
Οἱ πολιτεῖες δέ σβήνουν ἔτσι…
Δὲ σβήνει ὁ οὐρανός!
[Ἀπὸ παράσταση τοῦ Μακιαβέλλι (θέατρο Κνωσσός, 25/05/2019)· φωτογραφία Ἠλίας Κωστάρας.]
