Ἐκεῖ ἔξω θὰ πάω νὰ βρῶ τὴ ζωή! Θὰ ψάξω τὴν ἐλπίδα, νὰ σταθῶ, ν’ ἀνασάνω! Τοῦτα ἔλεγε καὶ ξανάλεγε. Ἔψαχνε μάταια ἔξω του ὅ,τ’ ἤδη εἶχε πεθάνει μέσα του. Καὶ νἆταν κάτι «ἐκειπέρα» ποὺ γυρνοβολοῦσε, δέ θὰ τὄβρισκε γιὰ καλό -σὰ θὰ τὸ συναντοῦσε, θὰ τὸ ἀπονέκρωναν ἡ παγωμάρα κ’ ἡ ἀκινησία τῆς ψυχῆς του.