ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ: Ἑπόμενος! (Παύση.) Ἐλᾶτε, ἐλᾶτε..- δέ θὰ ξημερώσουμε! Δηλώνετε;

ΠΟΛΙΤΗΣ: Δέ δηλώνω.

Υ (Τὸν κοιτάζει ἔκπληκτος): Τί πά’ νὰ πῇ πὼς δέ δηλώνετε;

Π: Ὅ,τι πά’ νὰ πῇ…

Υ: Κύριέ μου, ὅλοι ἔχουν κάτι νὰ δηλώσουν.

Π: Τὸ γνωρίζω.

Υ: Ὁπότε;

Π: Ὁπότε, δέ δηλώνω.

Υ: Ἄνθρωπε μου, εἶσαι στὰ καλά σου;!

Π: Ἀπολύτως. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς, δέ δηλώνω.

Υ: Ἂς προσπαθήσουμε, λοιπόν, μὲ τὴν εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή… Εἶστε… ὑπάλληλος;

Π: Ναί, δυστυχῶς, κάθε μέρα ἀντιλάμβανομαι σὲ πόσους καὶ πόσους μπορῶ νὰ βρεθῶ ἀποκάτω…

Υ: Εἶστε ἐργάτης;

Π: Καὶ στὸν ὕπνο μου.

Υ: Ἐλεύθερος ἐπαγγελματίας;

Π: Ὁμολογῶ πὼς δέ γνωρίζω ἐπάγγελμα ποὺ νὰ μή δεσμεύῃ.

Υ: Εἰσοδηματίας;

Π: Ἔχετε γοῦστο…

Υ: Καλλιτέχνης;

Π: Αὐτὸ δέν ἐρωτᾶται κι οὔτε ἀπαντᾶται.

Υ: Ἐθελοντής;

Π: Ἐφόσον στέκομαι μπροστά σας;..

Υ: Ἀκτιβιστής;

Π: Δέ χρειάζομαι ἐρέθισμα ἐξωτερικὸ γιὰ νὰ ἐνεργοποιηθῶ.

Υ: Ἀνθρωπιστής;

Π: Ἐνίοτε αὐστηρὰ ἀπάνθρωπος πρὸς χάριν τῶν ἀνθρώπων.

Υ: Ἀγαπᾶτε τὰ ζῷα;

Π: Ὅσα δέ θὰ μὲ κατασπαράξουν.

Υ: Προστατεύετε τὸν πλανήτη;

Π: Σέβομαι πόσο μ’ ὑπερβαίνει, ὥστε νὰ μήν προχωράω σ’ ὕβρεις.

Υ: Ἰδεολόγος;

Π:  Ἀδιάφορο γιὰ σᾶς: Μόνο τὴν παρουσία μου μπορεῖτε νὰ δῆτε.

Π: Ἀγωνίζεστε γιὰ τὴν παρουσία τῶν γυναικῶν στὴν κοινωνία;

Υ: Καθένας καὶ καθεμιά, μόνος καὶ μόνη, θὰ πολεμήσουνε γιὰ τὴν ὑπόστασή τους.

Υ κάνει νὰ μιλήσῃ.

Π (Κλέβοντας τὴν ἀνάσα): Ὅ,τι καὶ νὰ μοῦ πῆτε, ἀοριστία θὰ λάβετε γι’ ἀπάντηση. Κύριε, γιὰ σᾶς εἶμαι καὶ δέν εἰμαι! Γιὰ σᾶς εἶναι σὰ νὰ ὑπάρχω καὶ νὰ μήν ὑπάρχω! Ἐσεῖς καλό θἀταν νὰ βλέπατε φάντασμα μπροστά σας τώρα. Ἡ μορφή μου νἆταν μιὰ ὁπτασία κ’ ἐσεῖς ἔνας ὁπτασιαζόμενος. Θὰ σᾶς πρότεινα νὰ συμβουλευτῆτε κανὰ γιατρὸ νὰ σᾶς ἐξετάσῃ τὰ μάτια καὶ τὸ νοῦ, ἀλλὰ μὲ τί θάρρος;.. Δέ σᾶς γνωρίζω καλά. Καὶ πῶς νὰ σᾶς μάθω κιόλας, ἐφόσον γιὰ σᾶς, ξαναλέω, εἶμαι σὰ φάντασμα.

Υ ἀποσβολωμένος ἀφουγκράζεται.

Π: Ἆ, τώρα ποὺ τὸ ξανασκέφτομαι… (Μικρὴ παύση.) Ναί, νομίζω πὼς ἔχω κάτι νὰ δηλώσω.

Υ πιάνει νὰ γράψῃ.

Π: Ἡμέτερη οὐσία ἄδηλη –πάντων κεχωρισμένη.